Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
χαλκοβατής — ές, Α (για οίκημα) αυτός που έχει χάλκινο κατώφλι. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκ(ο) * + βατής (< βαίνω), πρβλ. κατακλινο βατής] … Dictionary of Greek
χαλκοβατῆ — χαλκοβατής standing on bronze neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) χαλκοβατής standing on bronze masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) χαλκοβατής standing on bronze masc/fem acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χαλκοβατές — χαλκοβατής standing on bronze masc/fem voc sg χαλκοβατής standing on bronze neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χαλκ(ο)- — ΝΜΑ α συνθετικό λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στη λ. χαλκός και δηλώνει ότι η λ. έχει σχέση, αναφέρεται στον χαλκό (πρβλ. χαλκο ειδής, χαλκο πώλης), ενώ σπανιότερα χρησιμοποιείται και μεταφορικά με την έννοια τού… … Dictionary of Greek
